"Samen met mijn oudste broer en een aantal andere jonge tegelzetters was ik begin jaren zestig werkzaam bij de Firma D. J. Ras en Zoon. Voor een groot deel hebben wij het tegelwerk aangebracht bij de bouw van de Doelen. Wij waren tevens de eerste operazangers die hier tijdens de werkzaamheden diverse aria’s ten gehore brachten. Dit gebeurde zelfs op veelvuldig verzoek van vele andere werklui, die eveneens bezig waren met het verwezenlijken van de Rotterdamse concerttempel.

Onder streng toezicht van de opzichter van de firma Voormolen waren we verantwoordelijk voor het vakkundig aanbrengen van witte tegels in diverse sanitaire ruimtes en alle liftkamers. Met de knieën in het zand en cement werden vervolgens de hemelsblauwe vloertegels aangebracht. Dit allemaal onder het luide tweestemmige gezang van De Sterren verschijnen.

We waren kwajongens, sommigen net getrouwd maar de meesten hadden nog dikke verkering. Wanneer het werk even stil kwam te liggen, werden de stekkers van de bouwverlichting baldadig verwijderd of zelfs met beitel en hamer afgehakt. Hierdoor was een aantal ruimtes dan tot een half uur in het donker gehuld. De jongelui vermaakten zich dan met het roken van een shaggie, plassen in een melkfles of het uithalen van andere rottigheid. Toen eenmaal de stoelen in de Grote Zaal werden geplaatst was dat voor velen van ons een aangename plek om daar in etenstijd de boterham te nuttigen. Dat vonden de toezichthouders geen probleem, want de stoelen waren toch nog verpakt in vacuüm plastic. 

Op de loges was het prachtige bladgoud net aangebracht, alsmede op de koninklijke loge. Spontaan werden in het stof op het bladgoud, dat door het vele werk snel aanwezig was, twee vlaggen getekend en de tekst: 'Lang leve de Koningin.' Wie de dader was? Dat is een goed bewaard bouwgeheim. Maar dat de tekst alleen te verwijderen was door een tweede 'dure' goudlaag was onvermijdelijk...

Ook een discussie met de projectmanager van de firma Voormolen gingen de jonge tegelaars niet uit de weg. Op een vroege ochtend ontstond er een woordenwisseling over een P-maat, zeg maar het Normaal Amsterdams Peil voor bouwvakkers, na een uitbrander van de heer Gerard van Kerkum (een verdienstelijk voetballer van het grote Feijenoord). Een van de jonge tegelzetters antwoordde: 'Ze zijn u zeker vergeten bij Feijenoord onder het gras te schoppen.' Zijn vakmanschap en heel veel excuuswoorden van zijn werkgever hebben ervoor gezorgd dat hij zijn werk in de Doelen heeft kunnen afmaken. 

Tegenwoordig sta ik, alias amateur-operazanger, bij de Zondagochtendconcerten mijn eigen werk te bewonderen bij een bezoek aan een van de toiletruimtes. En kijk ik vanaf mijn vaste stekkie, naast de mannen van het licht en geluid, naar de laatste loge rechts in de Grote Zaal. Is het nog zichtbaar: 'Lang leve de Koningin'? Nee, gelukkig niet. En de liefde voor de muziek? Die is in de afgelopen 50 jaar nooit meer weggegaan!"